สิมวัดโพธิ์ศรี
สิมวัดโพธิ์ศรี
ที่ตั้ง 1/18 หมู่ 18 บ้านศิล ตำบลศิลา อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น
สถาปนิก/ผู้ออกแบบ -
ผู้ครอบครอง วัดโพธิ์ศรี
ปีที่สร้าง พ.ศ. 2450 – 2469
ปีที่ได้รับรางวัล พ.ศ. 2545
ประวัติ
สิมวัดโพธิ์ศรี เป็นสิมทึบก่ออิฐถือปูน หลังคาซ้อน 3 ชั้น มีปีกนกโดยรอบ มีลักษณะสมถะและสง่างาม ส่วนประดับหลังคาไม้แกะสลักแสดงฝีมือและความคิดสร้างสรรค์ของช่าง โดยเฉพาะลำยองแกะเป็นนาคเกี่ยวพันกันเป็นจังหวะ ประกอบกับในชั้นต่างๆ ของหลังคาเกิดเป็นทัศนียภาพที่งดงามในหลายมิติ ส่วนหน้าบันทำแบบเรียบง่ายทำให้ภาพรวมมีความลงตัวพอดี นับเป็นตัวอย่างสถาปัตยกรรมพื้นบ้านที่น่าชื่นชม วัดโพธิ์ศรีก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2450 พร้อมกันนั้นก็ได้ก่อสร้างสิมขึ้น โดยหลวงพ่อป้อง คำสิงห์ เจ้าอาวาสเป็นผู้อำนวยการก่อสร้าง แต่การก่อสร้างดำเนินไปไม่ถึงปี ท่านก็ได้รับนิมนต์ไปก่อตั้งวัดป่าหนาด ที่บ้านเต่านอ ในปีต่อมา ชาวบ้านจึงได้นิมนต์หลวงพ่อสีระจากบ้านโนนลานมาเป็นเจ้าอาวาส และดำเนินการต่อจนแล้วเสร็จ ในปี 2469 นับเป็นเวลาก่อสร้างยาวนานถึง 19 ปี ปัจจุบันสิมนี้มิได้ใช้งานแล้ว แต่ยังคงได้รับการอนุรักษ์ไว้เป็นอย่างดี
สิมวัดโพธิ์ศรี
สิมวัดโพธิ์ศรี
สิมวัดโพธิ์ศรี
สิมวัดโพธิ์ศรี
-
สิมวัดโพธิ์ศรี
-
สิมวัดโพธิ์ศรี
-
สิมวัดโพธิ์ศรี
-
สิมวัดโพธิ์ศรี
Sim, Wat Pho Si
Location 1/18 Ban Sila, Tambon Sila, Amphoe Mueang, Khon khaen Province
Architect/Designer -
Proprietor Wat Pho Si
Date of Construction 1907 - 1926 AD.
Conservation Awarded 2002 AD.
History
Sim, or ordination hall at Wat Pho si is an enclosed hall with a front porch, three-tiered roof and a nipped lower tier.The gable boards are intricately carved in shape of intertwining Nagas, which integrate into a beautiful and dimensional perspective, a uniqe feature that makes this temple counts amongst masterpieces of Isan vernacular architerture.
Wat Pho Si was founded in 1907 along with the construction of Sim by Luang Pho Pong Khamsing, the abbot. However, in less than a year, the abbot was invited to establish a temple in Ban Tao No village. Thus the local people decided to invite Luang Pho Sira from Ban Non Lan to be a new abbot and the construction was continued until completed in 1926.
The Sim, at present, is not used but is still conserved as a historic building.